Χωρίς σημεία στίξεως σιωπή - Βιβλιοεντύπωση

της Τζούλιας Γκανάσου, πεζογράφου

Το τρίτο βιβλίο του Λευτέρη Κριτικού ενθουσιάζει με την ωριμότητα των ιδεών και της γραφής, καθώς και με την ευελιξία της έκφρασης ενός πηγαίου ταλέντου. Η επιλογή της έκδοσης σε ηλεκτρονική μορφή δεν στερεί ούτε ψηφίδα από την ικανοποίηση της ανάγνωσης και αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ότι η καλή λογοτεχνία υπάρχει και θα υπάρχει όσο οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να επικοινωνούν ανεξάρτητα από το μέσο που εξυπηρετεί αυτή την επικοινωνία.

Ένας πωλητής ασφαλειών στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα πέφτει σε κατάθλιψη εξαιτίας της αδυναμίας του να είναι παραγωγικός κι εν τέλει αξιοπρεπώς βιοποριζόμενος. Καταφεύγει σε ψυχιατρική βοήθεια δεχόμενος να γίνει πειραματόζωο μιας καινούργιας, πρωτότυπης μορφής ψυχανάλυσης. Την εν λόγω διαδικασία αναλαμβάνει (με τις οδηγίες ενός ψυχιάτρου) ένας συγγραφέας ο οποίος χτίζει έναν κόσμο όπου οι πρωταγωνιστές έχουν φτάσει σ' έναν κοινό παρανομαστή - σε μια συνισταμένη απελπισίας: είναι όλοι θυμωμένοι από κάτι.

Ο Κρητικός συνθέτει τη μεταμοντέρνα εκδοχή μιας ψυχολογικής Βαβυλωνίας όπου αν και η γλώσσα είναι κοινή, οι άνθρωποι αδυνατούν να συνομιλήσουν και τελικά να επικοινωνήσουν σκιαγραφώντας έτσι την σύγχρονη εποχή της αποξένωσης, της άκρατης κατανάλωσης, της αλλοτρίωσης, του ατομισμού, της κατάθλιψης. Με εξαιρετική γλώσσα, πρωτότυπη σύνταξη που εξυπηρετεί απολύτως τις ανάγκες της μυθοπλασίας και μια ιδιότυπη προσωπική γραφή, ο Κρητικός μας εισάγει σε έναν κόσμο όπου οι μάσκες πέφτουν εντέλει και ο κάθε ήρωας, ο κάθε πρωταγωνιστής (η κάθε πτυχή του εαυτού μας) αποκαλύπτει την πραγματική της υφή: υποδύεται επιτέλους αυτό που είναι και όχι αυτό που θα ήθελε ή θα έπρεπε να είναι.

«Θα σου πω τρεις λέξεις. Ένστικτο, λογική, ηθική. Πως αλλιώς; In a silent way. Να ζωγραφίσω…Θα χάσεις την επαφή με το παρόν και το παρελθόν. Με τη μουσική…Δεν είναι εφημερίδα η ζωή. Συγγράφοντας τότε! Και. Τότε τον κοίταξε κατάματα ψάχνοντας το βάθος της κόρης του οφθαλμών του. Μην με κοιτάτε έτσι, παθαίνω ναυτία αν. Συγκεντρώσου σε μια σκέψη, θα ισορροπήσεις. Φοβάμαι οι άλλες τι θ’ απογίνουν εντός μου. Αντίβαρο, ξέρω τι σου λέω. Χρειάζεσαι το όλον του εαυτού σου για. Κλείνω τα μάτια τότε. Προσπάθησε να συντονιστείς στα βραχέα κύματα. Γη θάλασσα και ουρανός γίνονται ένα. Συγκλίνουν σ’ ένα σημείο απ’ όπου εκπέμπουν ένα σήμα παρουσίας. Το βλέπεις; Σκοτάδι… Το ακούς; …Πολλά παράσιτα…»

Με πλοκή που ρέει αβίαστα αναδεικνύοντας όλες τις αποχρώσεις των χαρακτήρων και με ένα συναίσθημα οργής που φουντώνει μες στις σελίδες και πυρακτώνει το συναίσθημα του αναγνώστη (τόσο επίκαιρα δεμένο με την εποχή), το «Χωρίς σημεία στίξεως σιωπή» είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα το οποίο αποπειράται να καταπιαστεί με τα πιο μύχια συναισθήματα των σύγχρονων ανθρώπων μέσα από ένα πρίσμα φωτός και ρεαλισμού. Η συνειδητοποίηση της βαθύτερης υπαρξιακής μοναξιάς και η λύτρωση από το βάρος της συντελούνται τόσο υπέροχα υπόγεια και όμορφα που όταν ολοκληρώνει κάποιος την ανάγνωση δεν είναι ποτέ πλέον ο ίδιος.

Επισκεφτείτε τη σελίδα του βιβλίου.

Κατεβάστε το ψηφιακό βιβλίο πατώντας εδώ.

[Η συγκεκριμένη βιβλιοεντύπωση δημοσιεύτηκε αρχικά εδώ]