Διπλωμένη προσεκτικά προσγειώθηκε η παρακάτω σαΐτα στο
ηλεκτρονικό μας γραμματοκιβώτιο! Την έφτιαξαν με πολλή αγάπη και την ελευθέρωσαν
οι μαθητές από το τμήμα Γ2 του 9ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάρων για να τη
διαβάσετε κι εσείς, οι φίλοι και οι αναγνώστες της Σαΐτας!
Με τη βοήθεια της δασκάλας τους, κυρίας Κατερίνας Παπαφράγκου, διάβασαν στην τάξη το παραμύθι «Ο μαγικός σελιδοδείκτης» του
Ηρακλή Λαμπαδαρίου και δημιούργησαν τους δικούς τους μοναδικούς μαγικούς
σελιδοδείκτες! Σας ευχαριστούμε πολύ!
Γεια σας παιδιά!
Μια εισαγωγή…
Εμείς οι μαθητές του Γ2 θα σας μιλήσουμε για ένα
αλλιώτικο βιβλίο….
Λέγεται ψηφιακό….
Είναι μόλις λίγων χρόνων και μαντέψτε, μπορεί και
πετάει……!!
Η ιστορία ξεκίνησε όταν διαβάζοντας τα παραμύθια μέσα
στην τάξη, αναρωτηθήκαμε πόσο χαρτί χρειάζεται για να γίνουν όλα αυτά τα βιβλία που υπάρχουν στις βιβλιοθήκες μας.
Όντως, χρειάζονται αμέτρητοι τόνοι χαρτιού. Έτσι σκεφτήκαμε πόσα καημένα δέντρα
σε όλο τον κόσμο πρέπει να θυσιάζονται κάθε χρόνο για να κρατάμε στα χέρια μας
εμείς, μικροί και μεγάλοι, τα βιβλία.
«Γιατί πρεπει να κόβονται τόσα δέντρα; Δεν υπάρχει
άλλος τρόπος;»
«Είναι κρίμα να κάνουμε τόσο κακό στη φύση για να
φτιάξουμε κάτι τόσο καλό όπως το βιβλίο.»
«Και πρέπει να κόβουμε τα δέντρα και στο τέλος δεν
προσέχουμε τα βιβλία…»
Αυτές ήταν μερικές από τις απορίες μας, μέχρι τη
στιγμή που μ’ ένα μαγικό τρόπο ήρθε η απάντηση:
«Εκτός από το κανονικό βιβλίο, υπάρχει και το ψηφιακό
βιβλίο, παιδιά!»
Ακούστε τώρα ποια είναι η διαφορά… Το κανονικό βιβλίο
για να γίνει χρειάζεται αγάπη και χαρτί. Το ψηφιακό βιβλίο χρειάζεται μόνο
αγάπη και φαντασία και καθόλου χαρτί. Θα μας πείτε τώρα πώς γίνεται αυτό. Πώς
μπορεί να διαβαστεί ένα βιβλίο που δεν είναι γραμμένο στο χαρτί. Όχι, μη
φοβάστε! Δεν είναι αόρατο, ούτε διάφανο, ούτε μαγικό, είναι απλά ηλεκτρονικό.
Ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, γραμμένο στην τετράγωνη οθόνη του υπολογιστή. Θα
σκεφτείτε τώρα πώς γίνεται να γυρίζουν οι σελίδες του πάνω στην οθόνη. Έχετε δίκιο!
Οι σελίδες του αλλάζουν αλλά όχι με το συνηθισμένο τρόπο παρά με το πάτημα ενός
κουμπιού. Είναι απλό, εύκολο και έχει πλάκα. Πιστεύουμε να σας κάναμε να το
καταλάβετε έστω λιγάκι. Αλλά μην ανησυχείτε γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα μας
καταλάβετε καλύτερα λίγο παρακάτω.
Η έρευνα
Μοιράσαμε στους μαθητές της Πέμπτης και της Έκτης ένα
ερωτηματολόγιο που ετοιμάσαμε μαζί με τη δασκάλα μας και ρωτούσε τα παιδιά αν
ξέρουν τι είναι το ψηφιακό βιβλίο. Προτιμήσαμε τα μεγαλύτερα παιδιά όχι γιατί
είναι καλύτερα αλλά γιατί έχουν διαβάσει περισσότερα βιβλία, αφού η ανάγνωση
γι’ αυτούς είναι ευκολότερη υπόθεση. Πάρτε μια γεύση παρακάτω:
Ψηφιακό βιβλίο ή e- book
Α. Έχεις ακούσει ξανά τον όρο ψηφιακό βιβλίο;
Β. Αν όχι, τι σου έρχεται στο μυαλό; Κάνε μια σύντομη περιγραφή.
Γ. Αν ναι, έχεις διαβάσεις ποτέ κάποιο ψηφιακό βιβλίο;
Δ. Θα ήθελες να μάθεις περισσότερα πράγματα γι’ αυτό;
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη βοήθεια σου!
Ψηφιακό βιβλίο ή e- book
Α. Έχεις ακούσει ξανά τον όρο ψηφιακό βιβλίο;
Β. Αν όχι, τι σου έρχεται στο μυαλό; Κάνε μια σύντομη περιγραφή.
Γ. Αν ναι, έχεις διαβάσεις ποτέ κάποιο ψηφιακό βιβλίο;
Δ. Θα ήθελες να μάθεις περισσότερα πράγματα γι’ αυτό;
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη βοήθεια σου!
Οι περισσότεροι συμμαθητές μας απάντησαν αρνητικά. Αν
και αρκετοί απ’ αυτούς είχαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο σπίτι, δεν ήξεραν τι
ήταν το ψηφιακό βιβλίο ή το είχαν ακούσει χωρίς να το είχαν διαβάσει. Να τι μας
απάντησαν κάποιοι απ’ αυτούς:
«Όχι, δεν το έχω ακούσει ποτέ αλλά νομίζω πως είναι
ένα πολύ χοντρό βιβλίο.»
«Ναι, πιστεύω πως είναι μια σελίδα στο δυαδίκτυο που
έχει όλα τα βιβλία του σχολείου.»
«Είναι ένα βιβλίο στον υπολογιστή. Δεν ξερώ όμως άλλες
λεπτομέρειες.»
«Ναι, είναι όλα τα σχολικά βιβλία στον υπολόγιστή.»
«Δεν το ξέρω και δε θέλω να μάθω γι αυτό!»
«Θα ήθελα να μάθω πώς μπορώ να φτιάξω ένα ηλεκτρονικό
βιβλίο και να το βάλω στο διαδίκτυο.»
«Θέλω να μάθω αν μπορώ να γράψω πάνω σ΄αυτό και αν
είναι πιο ακριβό από ένα κανονικό βιβλίο.»
Τα συμπεράσματα…
Τα συμπεράσματα που βγάλαμε από τα ερωτηματολόγια ήταν
πολύ σημαντικά ώστε να έρθουμε σε καλύτερη επαφή με το αντικείμενο της έρευνας
μας: το ψηφιακό βιβλίο.
Έτσι με τη βοήθεια της δασκάλας μας ζητήσαμε να
διαβάσουμε ένα πραγματικό ψηφιακό βιβλίο. Ορίσαμε μια μέρα μέσα στην εβδομάδα
και πήγαμε στην αίθουσα της βιβλιοθήκης. Εκεί βρίσκεται και ένας μεγάλος
ηλεκτρονικός πίνακας και η βιβλιοθήκη μας που έχει επάνω τα παραμύθια μας.
Τέλεια!! Το βιβλίο ήταν η έκπληξη! Καθίσαμε στις καρέκλες σαν να είμαστε έτοιμοι να παρακολουθήσουμε κάποια ταινία. Νιώσαμε
περίεργα. Τότε στην οθόνη πρόβαλλε το
εξώφυλλο του ηλεκτρονικού μας βιβλίου: «Ο μαγικός σελιδοδείκτης», του Ηρακλή Λαμπαδαρίου από τις ηλεκτρονικές εκδόσεις Σαΐτα. Η δασκάλα μας μας το διάβαζε
ενώ εμείς κοιτάζαμε με πολύ ενδιαφέρον τις εικόνες του που άλλαζαν η μια μετά
την άλλη. Πάρτε μια ιδέα από τις εντυπώσεις μας στο τέλος.
«Η ιστορία μου άρεσε πολύ γιατί είχε ωραίες εικόνες
και μιλούσε για μια πραγματική ιστορία ενός μαθητή που δεν αγαπούσε καθόλου το
σχολείο»
«Η ιστορία μιλούσε για τον Ιάσονα, ένα μαθητή που στην
αρχή μισούσε το σχολείο»
«Είχε πολύ ωραίες εικόνες!»
«Ναι, μου άρεσε γιατί μιλούσε για την καθημερινότητα
και τα βιβλία. Επίσης στο μυαλό μου έμεινε η αλλαγή του παιδιού που μισούσε το
σχολείο αλλά τελικά το αγάπησε!»
«Στο μυαλό μου έμεινε ο μαγικός σελιδοδείκτης που
έκανε τον Ιάσονα να ξαναγαπήσει το σχολείο!»
«Ήταν μια ιστορία με φαντασία και παιχνίδι»
«Αστεία και ωραία ιστορία με ωραίες εικόνες σαν
ζωγραφιές»
«Μου άρεσε γιατί με έκανε να μπω κι εγώ στο παραμύθι!»
«Ναι, μου άρεσε γιατί είχε ωραίες εικόνες και γιατί
στο τέλος ο Ιάσονας κατάλαβε πως το σχολείο είναι σημαντικό.»
Στο τέλος το παραμύθι μας πρότεινε και μια
δραστηριότητα πολύ δημιουργική και άκρως διασκεδαστική! Να φτιάξουμε τους δικούς
μας μαγικούς σελιδοδείκτες. Ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες και με κόλλες,
ψαλίδια και μπογιές σχεδιάσαμε τους μαγικούς σελιδοδείκτες. Κάτι αρκετά χρήσιμο
και όμορφο μα πάνω απ’ όλα δικό μας, φτιαγμένο από μας.
Ψηφιακό ή κανονικό βιβλίο;
Στο τέλος αναρωτηθήκαμε ποιο βιβλίο από τα δύο είναι
το καλύτερο και αποφασίσαμε να ψηφίσουμε.
«Θα προτιμούσα το κανονικό βιβλίο.»
«Προτιμώ το ψηφιακό γιατί δεν με κούρασε και ήταν
διασκεδαστικό.»
«Μου αρέσει το κανονικό βιβλίο, γιατί από κει
καταλαβαίνω περισσότερα πράγματα!»
«Προτιμώ τελικά το ψηφιακό βιβλίο γιατί δεν σκίζετε
και δεν σπαταλάμε τα δέντρα για να φτιαχτεί.»
«Το ψηφιακό βιβλίο μου άρεσε αλλά δε θέλω να αφήσω το
κανονικό βιβλίο.»
«Θέλω και τα δύο…»
«Μου φαίνονται και τα δύο χρήσιμα. Αν τα
χρησιμοποιούμε και τα δύο, δε χρειάζεται να σπαταλάμε τόσο πολύ χαρτί!»
Τελικά απόφασίσαμε ότι και τα δύο είδη βιβλίου μας
είναι χρήσιμα και έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Το κανονικό βιβλίο:
- Το κρατάμε, το ξεφυλλίζουμε, το κουβαλάμε μαζί μας αν θέλουμε.
- Το δανείζουμε σε άλλους και το δανειζόμαστε από άλλους.
- Ομορφαίνει τη βιβλιοθήκη μας και μας γεμίζει χαρά.
- Όμως συνήθως το πληρώνουμε λιγάκι ακριβά για όλο αυτό το χαρτί που χρειάστηκε.
Πολύ χαρτί, πολλά κομμένα δέντρα, λιγότερο οξυγόνο!
Το ψηφιακό βιβλίο:
- Δεν είναι εύκολο να το μεταφέρουμε παντού και πάντα αφού υπάρχει μόνο στον υπολογιστή μας.
- Το απολαμβάνουμε μόνο από μακριά, χωρίς να το πιάνουμε.
- Δε χαλάει με το πέρασμα του χρόνου ούτε κινδυνεύει να σκιστεί από κάποιους απρόσεκτους αναγνώστες.
- Είναι αρκετά πιο φθηνό αφού δεν χρειάζεται να φτιαχτεί από χαρτί! Έτσι κάνουμε οικονομία και στην τσέπη μας αλλά και στη φύση.
- Συνεχώς γράφονται όλο και πιο πολλά υπέροχα, εικονογραφημένα παραμύθια και μυθιστορήματα για μικρούς και μεγάλους. Άρα έχουμε ποικιλία στην ανάγνωση μας.
Διαβάστε τώρα ένα παραμύθι που εμπνευστήκαμε εμείς τα
παιδιά της τρίτης τάξης για το ψηφιακό βιβλίο…
Καλή ανάγνωση και να θυμάστε ό,τι το βιβλίο όπως και
να ‘ναι, σε ταξιδεύει στα πιο όμορφα μέρη!!
Το βιβλίο που πετάει
Μια υπέροχη, ηλιόλουστη μέρα με έβαλαν να κάτσω πάνω
σε ένα ξύλινο ράφι στη βιβλιοθήκη ενός δωματίου. Ήμουν ολοκαίνουριο. Φορούσα
γυαλιστερό εξώφυλλο και τα γράμματα μου ήταν έντονα και κατάμαυρα. Οι μέρες
περνούσαν. Όσο εγώ καθόμουν πάνω στο ράφι, άνθρωποι έμπαιναν και έβγαινάν στο
δωμάτιο της βιβλιοθήκης. Άλλοι με ξεφύλλιζαν προσεκτικά, άλλοι με ένα χάδι με
ψιλαφούσαν ευγενικά σαν να ήμουν από πούπουλο. Ήμουν γεμάτο χαρά. Αξιοπρόσεκτο
και γοητευτικό λες και όλοι κοιτούσαν εμένα!
Μιαν άλλη μέρα
όμως, άκουσα φωνές έξω από το δωμάτιο της βιβλιοθήκης. Οι φωνές έγιναν
ουρλιαχτά και τότε είδα μπροστά μου ένα μπουλούκι από παιδιά να έρχονται με
φόρα κατά πάνω μου. Τότε έγινε κάτι ακόμα χειρότερο. Ένα αγόρι με άρπαξε με τα
παχουλά του χέρια και χωρίς υπομονή, γύριζε τις σελίδες μου με μανία. Και σαν
να μην έφτανε μόνο αυτό, τσάκιζε τα φύλλα μου και τράβαγε τις ραφές μου μέχρι
που δεν άντεξαν άλλο. Τότε άρχισα να σκορπίζομαι ολόγυρα. Τα φύλλα μου έπεφταν
τσαλακωμένα κάτω και μισοσκισμένα και τα νήματα από τις κλωστές μου είχαν
ξεφτίσει. Όμως για καλή μου τύχη στο κατώφλι της πόρτας του δωματίου ξεπρόβαλλε
ένας καλός κύριος που μάλωσε τα παιδιά και τα έβαλε σε τάξη. Μόλις σταμάτησε ο
θόρυβος συμμάζεψε τις σελίδες μου και με έχωσε μέσα στη δερμάτινη τσάντα του.
Όλα σκοτείνιασαν. Όταν ξαναείδα φως , ήμουν πάνω σε ένα μεγάλο τραπέζι και από
πάνω μου ακτινοβολούσε μια κίτρινη λάμπα. Δίπλα ύπηρχε μια βελόνα και μια κλωστή και παραδίπλα ένα σωληνάριο από
κόλλα. Ο κύριος που με συμμάζεψε ήταν κι αυτός εκεί. Πήρε στα χέρια του τα σύνεργα
του και με προσεκτικές κινήσεις αλλού μ’ έραβε, αλλού με κόλλαγε. Ήμουν όμως
τόσο τσακισμένο που δεν μπορούσε με τίποτα να με κάνει όπως πριν.
«Άδικα προσπαθώ, δεν μπορώ να σε ξανακάνω βιβλίο όπως
ήσουν πριν. Θα σε πετάξω!»
Για καλή μου τύχη
λίγο πριν βρεθώ στον κάδο των σκουπιδιών, άστραψε από χαρά το πρόσωπό
του και είπε: « Έχω μια καλύτερη ιδέα. Δε θα σε πετάξω. Θα σε κάνω ένα ψηφιακό
βιβλίο!».
Χωρίς να χάνει χρόνο με διάβαζε δυνατά και προσεκτικά και πατώντας τα πλήκτρα έγραφε τις
λέξεις μου μία μία στον υπολογιστή του. Δεν του ξέφυγε ούτε τόνος, ούτε τελεία.
Αρκετή ώρα αργότερα ήμουν έτοιμο! Ολοκαίνουριο, ξαναγραμμένο όλο από την αρχή
στην φωτισμένη οθόνη του υπολογιστή.
«Είσαι πανέτοιμο. Τώρα δε θα φοβάσαι μη σκιστείς. Τώρα
θα είσαι μια εικόνα που θα μπορεί να ταξιδεύει παντού χωρίς να φοβάται.» είπε ο
καλός κύριος και είχε δίκιο.
Από τότε
ταξιδεύω παντού, πάω απ’ άκρη σ’ άκρη και δε κατοικώ σε καμιά βιβλιοθήκη. Δεν
ανήκω πουθενά.Αν και καμιά φορά μου λείπει η ζεστή γωνιά κάποιου ραφιού, μπορούν
να με μοιράζονται άφοβα όλα τα παιδιά του κόσμου!! Εξάλλου συνήθισα τώρα πια τα
ιπτάμενα ταξίδια και μου αρέσει πολύ να πετάω…
Ελεύθερες ψηφιακές εκδόσεις που μπορείτε να
επισκεφθείτε:
Δημοσίευση σχολίου