Αυτή δεν
είναι μόνο η ιστορία του Μίχου του τσαγκάρη. Είναι μια αφήγηση για μεγάλες
καρδιές. Γιατί μεγάλη ήταν και η καρδιά του Μίχου με αγάπη για τη δουλειά του
και τον κόσμο όλον.
Και σαν παντρεύτηκε κι έμαθε πως θα γινότανε πατέρας,
ξεκίνησε να φτιάχνει ένα μικροσκοπικό ζευγάρι παπούτσια για τον γιο του που θα
καμάρωνε σε λίγο καιρό. Μα το παιδί ήταν κορίτσι κι ο Θεός, η μοίρα ή η τύχη
δεν ευλόγησε το ζευγάρι με άλλο παιδί. Ποιος θα φορούσε τα παπούτσια που με
τόση τέχνη έφτιαξε ο κυρ Μίχος;
Δε θα
ιστορήσω τη συνέχεια αυτού του παραμυθιού που με μάγεψε με την απλότητα και την
αγάπη που ξεχείλιζε, από την πρώτη φορά που το διάβασα. Θα σας αφήσω να
διαβάσετε και να πάρετε τα δικά σας μηνύματα από αυτή την ιστορία. Κι έχει
σίγουρα πολλά το κείμενο που έχουν τόσο όμορφα γράψει η Ειρήνη Δερμιτζάκη και η
Βιργινία Χρυσουλάκη κι έχει στολίσει με τα συναισθήματα έντονα αποτυπωμένα στις
ζωγραφιές των ηρώων η Ειρήνη Δερμιτζάκη.
Φορέστε
«τα αφόρετα παπούτσια», γιατί τίποτα δεν πάει χαμένο σε αυτή τη γη, σε αυτή τη
ζωή και πετάξτε μαζί τους πάνω σε μια Σαΐτα στο http://www.saitapublications.gr/2013/10/ebook.49.html
[Η
βιβλιοεντύπωση δημοσιεύτηκε αρχικά εδώ]
Μπράβο σας. Να και ένα καλό νέο. Αυτό σημαίνει μοιράζομαι. Και πάλι Μπράβο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή