Περίπου πριν ένα χρόνο, την άνοιξη του 2013, ένας φίλος
ετοιμαζόταν να πάει ένα σύντομο ταξίδι στην Αγγλία. Με ρώτησε, αν ενδιαφερόμουν
να αγοράσω ένα kindle, το οποίο θα μου έφερνε κατά την επιστροφή του. Εκείνη τη
στιγμή, οι λέξεις που μου ήρθαν στο μυαλό, ήταν, «τι είναι το kindle;»… Τεχνολογικά
δεν παρακολουθώ τις εξελίξεις αλλά βλέποντας τον ψηφιακό αναγνώστη μετά τη
συζήτηση, στον ιστότοπο της Amazon, παρακινήθηκα και το αγόρασα. Όταν το
παρέλαβα, έμεινα να κοιτάζω το ορθογώνιο κουτάκι για κάποιο καιρό. Παρά το
γεγονός ότι φίλοι προσφέρθηκαν να μου «βάλουν» περίπου 700 ψηφιακά βιβλία σ’
αυτήν την πλακέτα που ζύγιζε μόνο λίγα γραμμάρια και είχε διαστάσεις όσο μια
κορνίζα οικογενειακής φωτογραφίας, δεν ένιωθα την ανάγκη να το χρησιμοποιήσω.
Τον περασμένο Μάιο μου διέρρηξαν το σπίτι, πήραν ό,τι
ηλεκτρονική συσκευή βρισκόταν καθώς και προσωπικά αντικείμενα. Το κουτί του
kindle βρέθηκε πεταμένο και άδειο μαζί
με άλλα πολλά και θεώρησα ότι ο ψηφιακός αναγνώστης κλάπηκε μαζί με όλα τα
άλλα, καθώς δεν κυκλοφορεί προς πώληση στην Ελλάδα. Μια δυο μέρες μετά
καθαρίζοντας, τον βρήκα πεταμένο κάτω από σωρούς ρούχων σε μια ντουλάπα… Από
αυτή τη συγκυρία μου κίνησε το ενδιαφέρον η συσκευή και άρχισα δειλά να τη
χρησιμοποιώ. Σιγά σιγά έμαθα ότι τα παλιά βιβλία που έχουν «ηλικία» άνω των 70
χρόνων δεν υπόκεινται σε περιορισμό πνευματικών δικαιωμάτων και μπορώ πχ να
βρίσκω την ποίηση της Emily Dickinson δωρεάν νόμιμα, ανακάλυψα ιστότοπους όπως
το project gutenberg ή το open culture που πάλι νόμιμα μπορεί κανείς να βρει
πολλά βιβλία στα αγγλικά.
Ο ψηφιακός αναγνώστης δεν υποκαθιστά το χάρτινο βιβλίο και
δε συνδέεται με την εξάλειψη της βιομηχανίας των εκδόσεων. Με τον ίδιο τρόπο
που επιβίωσαν οι σιδηρόδρομοι και μετά τη βιομηχανική επανάσταση και η
αντικατάσταση των ατμομηχανών με ηλεκτρικές δε σήμανε την κατάργηση του τραίνου
ως μέσου μεταφοράς, τα ψηφιακά βιβλία συμπληρώνουν και ωθούν προς τα μπρος το
φυσικό χάρτινο βιβλίο. Σήμερα, σε μια χώρα που μαστίζεται από δεινή οικονομική
κρίση για 4η συνεχή χρονιά, είναι εξαιρετικά εύκολο για κάποιον να βρεις βιβλία
σε ψηφιακή μορφή, τα οποία απλά δεν έχει τα χρήματα να αγοράσει σε χάρτινη
μορφή. Το kindle δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα και υπόκειται σε εμπορικούς
περιορισμούς, ωστόσο εκατοντάδες ελληνικά βιβλία αναρτώνται διαδικτυακά με
άδειες ανοιχτού λογισμικού, δωρεάν διαθέσιμα για τον καθένα που αγαπά να
διαβάζει ιστορίες… Το γεγονός ότι σε χώρες που δε βάλλονται από τη δεινή κρίση
που έχει περιέλθει η Ελλάδα, οι άνθρωποι σχεδόν όλων των ηλικιών που διαβάζουν,
αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο προς το ψηφιακό βιβλίο δείχνει με γλαφυρό τρόπο ότι
το μήνυμα μετράει και όχι το μέσο.
Και βέβαια όταν πχ για κάποιον όπως εγώ που διαβάζω πάνω
από 20 χρόνια αστυνομική λογοτεχνία, μια νουβέλα του R. Chandler (που την έχω
ήδη διαβάσει από παλιά αλλά πχ έχω χαρίσει ή χάσει το βιβλίο) κοστίζει στην
ελληνική μετάφραση 17 ευρώ -αναφέρομαι σε βιβλίο που ανατυπώθηκε πρόσφατα- και
μπορώ να τη βρω δωρεάν στο πρωτότυπο ώστε να το ξαναδιαβάσω ή να ξαναδώ τη δομή
της γραφής, γίνεται κατανοητό ότι το ψηφιακό βιβλίο είναι η μόνη μου ευκαιρία
να συνεχίζω να διαβάζω. Και επειδή το διάβασμα είναι ανάγκη και όχι χόμπι,
πιστεύω ότι σε μια φανταστική αναδρομή στον χρόνο ο Γουτεμβέργιος θα ήθελε κι
αυτός ένα kindle…
Γνωρίστε τη Φαίη…
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Έχει
σπουδάσει Πολιτική Επιστήμη και ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Δημοσίευση σχολίου