Ο Κωνσταντίνος Γεωργιάδης γράφει για τη συνεργασία του με τη Σαΐτα

Γιὰ τὸ ἐρευνητικὸ καὶ συγγραφικὸ ἔργο «Εἰκὼν καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ», καρπὸς τῶν τελευταίων τριῶν ἐτῶν, ἐκφράζονται θερμὲς εὐχαριστίες τόσο πρὸς τὶς ἐκδόσεις «Σαΐτα» καὶ προσωπικὰ πρὸς τὸν κ. Ἠ ὄσο καὶ πρὸς τὸ Σύλλογο ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλοσοφίας «σὺν Ἀθηνᾶ». Ἔπειτα ἀπὸ γόνιμες συζητήσεις καὶ μὲ τὴν παρούσα ἔκδοση ἐγκαινιάζεται ἡ παραγωγή τῶν ἀκόλουθων Σειρῶν: α) Philosophia Ancilla/ Academica, γιὰ ἐπιστημονικὰ συγγράμματα μεμονωμένων συγγραφέων, β) Philosophia Ancilla/ Concilium, γιὰ τὰ Πρακτικὰ τῶν ἐπιστημονικῶν Συνεδρίων τοῦ Συλλόγου «σὺν Ἀθηνᾶ» και γ) Philosophia Ancilla/ Varia, γιὰ ποικίλλης ὕλης καὶ χωρὶς ακαδημαϊκά προαπαιτούμενα βιβλία, με ἀποκλειστικό τους ὡστόσο θεματικὸ ἄξονα τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία, στὴ διάδοση τῆς ὁποίας ἀποσκοπεῖ καὶ ὁ Σύλλογος «σὺν Ἀθηνᾶ». Ὁ γράφων ἀναλογίζεται τὴν κορύφωση μιᾶς πολιτικοοικονομικῆς κρίσης μὲ σοβαρὸ ἀντίκτυπο στὴν παραγωγὴ πνευματικοῦ ἔργου, ὅπου, ὅμως, ἀνυποχώρητες ἰδιωτικὲς πρωτοβουλίες σὰν τὶς προηγούμενες καὶ μὲ ἀνυποχώρητους ἀνθρώπους ἐπιχειροῦν νὰ ἀναπληρώσουν κενά, νὰ δημιουργήσουν δομὲς καὶ νὰ δώσουν διέξοδο ἐκεῖ ὅπου Δημόσιοι Φορεῖς (μὲ ἐξαίρεση τὸ προσωπικὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου Σχολείου καὶ Πανεπιστημίου), ἔχει πρὸ πολλοῦ, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὶς ἐποχὲς τῶν παχιῶν ἀγελάδων, χρεοκοπήσει.

Ὁ Κωνσταντίνος Ἰω. Γεωργιάδης (Καβάλα, 1976) σπούδασε Θεολογία (Ὑπότροφος τοῦ ΙΚΥ) καὶ Νομικὴ στὰ ἀντίστοιχα Τμήματα Ποιμαντικῆς καὶ Νομικῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οἱ μεταπτυχιακές του Σπουδές, Α´ καὶ Β´ Κύκλου, στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ἰδίου Πανεπιστημίου, εἰδικὰ δὲ στὸν Τομέα Δογματικῆς καὶ Συμβολικῆς Θεολογίας μὲ Σύμβουλο τὴν Καθηγήτρια Δ. Λιάλιου, ὁλοκληρώθηκαν μὲ Ἄριστη Ἐπίδοση. Εἰδικὰ ἡ Διδακτορική του Διατριβὴ ἔλαβε τὸ βαθμὸ Ἄριστα μὲ Διάκριση καθὼς καὶ τὸ Βραβεῖο Ἀριστείας τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐρευνῶν τοῦ ΑΠΘ, τὸ ὁποῖο ἔλαβε καὶ ἡ Μεταδιδακτορική του. Οἱ τίτλοι τῶν δημοσιευμένων Διατριβῶν του, γιὰ μὲν τὴ Μεταπτυχιακή εἶναι «Ἡ περὶ Θεοῦ διδασκαλία κατὰ τοὺς Λόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου», γιὰ δὲ τὴ Διδακτορική «Πηγές και Θεολογία τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου», ἐνῶ γιὰ τὴ Μεταδιδακτορικὴ «Τὸ φιλοσοφικὸ καὶ θεολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς ὀρθόδοξης εἰκονολογίας». Ἐνδεικτικά, δίνονται τρείς τίτλοι Εἰσηγήσεών του σὲ Ἐπιστημονικὰ Συνέδρια: 1) «Ἡ λειτουργία τοῦ συνοδικοῦ θεσμοῦ στὶς ἡσυχαστικὲς συνόδους τοῦ ΙΔ´ αἰώνα» (ΚΕΕΠ, ΑΠΘ), 2) «Eusebius of Caesarea, the Father of Byzantine Iconoclasm» (Oxford), 3) «Apocrypha: The Ideological Matrix of Byzantine Iconoclasm» (AUTH). Σήμερα ἐργάζεται ὡς Ἐκπαιδευτικὸς (Θεολόγος, Νομικὸς καὶ Μουσικὸς) στὸ Μουσικὸ Σχολεῖο Δράμας, ἐνῶ στὸ παρελθὸν καὶ γιὰ δύο ἀκαδ. ἔτη ἀπεσθάσθη στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ ΑΠΘ, ἀναλαμβάνοντας κατ᾽ ἀνάθεση τὴ διδασκαλία τῶν μαθημάτων «Ἑρμηνεία Δογματικῶν καὶ Συμβολικῶν Κειμένων» Ι καὶ ΙΙ. Εἶναι ἔγγαμος μὲ τὴ Συνάδελφο Κωνσταντίνα Κατσαροῦ καὶ ἔχει ἕνα γιό, τὸ Γιάννη.

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του.