Ο Κλεῖτος Παϊσάνος συμμετέχει στο λογοτεχνικό project
240'' επιλέγοντας τη φωτογραφία της σελίδας 24 της Μέλη Μίχα. Εσύ έστειλες το
διήγημά σου; Μάθε πώς.
Ξαφνικά η
αναπνοή μου διακόπηκε για λίγο. Πώς είναι δυνατόν. Στις σελίδες αυτού του
βιβλίου περιγράφεται μια αληθινή τραγωδία του εμφυλίου στην Ελλάδα μετά τη λήξη
του πολέμου του σαράντα. Έκλεισα τα μάτια μου και έβλεπα όλους τους ήρωες αυτού
του βιβλίου μπροστά μου.
Κοίταξα
γύρω μου. Όλοι μιλούσαν μεταξύ τους κι εγώ μόνος με το βιβλίο αυτό να ζω
σε μια αληθινή ιστορία. Ρούφηξα μια γουλιά από τον παγωμένο καφέ. Κοίταξα
μέσα από το τζάμι τη θάλασσα. Ο ήλιος έπαιζε παιχνίδια με το νερό. Οι
ήρωες του βιβλίου τώρα έπαιζαν θέατρο πάνω στο τζάμι. Έκλεισα τα μάτια και
ένοιωσα την καρδιά μου να τρέμει αργά. Τα άνοιξα και κοίταξα πάλι τη
θάλασσα. Ένας γλάρος πετούσε πολύ γρήγορα και πολύ χαμηλά πάνω από το νερό
της θάλασσας, ενώ έκανε μικρά κενά και βουτούσε στη θάλασσα και τίναζε τα φτερά
του μέσα της. Μόλις τον είδα τα μάτια μου μεγάλωσαν. Το έκανε ξανά και
ξανά. Τίναζε τα φτερά του στη θάλασσα και το νερό πεταγόταν πάνω και τον
κατάβρεχε. Μια αόρατη γραμμή από το σημείο του γλάρου μέχρι την καρδιά μου, μού
έδειχνε ότι παίζουν στον ίδιο ρυθμό. Το ένοιωθα αυτό. Κάθε φορά που ο
γλάρος τίναζε τα φτερά του, το έκανε στον ίδιο ρυθμό που έτρεμε η καρδιά μου
από την ιστορία του βιβλίου που διάβαζα. Δεν διάβασα άλλη σελίδα εκείνη τη
μέρα. Πλήρωσα τον λογαριασμό και έφυγα την ώρα που ο ήλιος έφευγε κι αυτός πέρα
μακριά στον ορίζοντα.
Ο Κλεῖτος Παϊσάνος κατάγεται από τη Λεμεσό της Κύπρου. Η
μουσική, η ζωγραφική, τα βιβλία, η θάλασσα και τα ταξίδια είναι μερικά μόνο από
τα ενδιαφέροντά του. Λατρεύει κάθε τι ελληνικό που σχετίζεται με τον πολιτισμό.
Αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, τέχνες, κτίρια. Εργάζεται σε οργανισμό νερού
και είναι ταυτόχρονα υπεύθυνος για το μουσείο νερού της πόλης.
Δημοσίευση σχολίου