Project 240’’ – Καλή μου

Ο Rafael Lanzetti συμμετέχει στο λογοτεχνικό project 240'' επιλέγοντας τη φωτογραφία της σελίδας 54 της Μέλης Μίχα. Εσύ έστειλες το διήγημά σου; Μάθε πώς.

Καλή μου,

χθες ήμουν πάλι εκεί. Η καρέκλα που καθόσουν υπάρχει ακόμα, εγκαταλελειμμένη, όπως το καθιστικό, όπως η ανάμνησή σου. Η κρίση οικονομίας σε πήρε μακριά, η κρίση ψυχής με πήρε από κάτω.

Το σκονισμένο ράφι έχει ακόμα τα βιβλία σου, σε μια γωνία βρήκα κι εκείνα που ξεκοκάλιζες μονοκοπανιά, καθισμένη στην καρέκλα σου. Η φιλοσοφία, η επιστήμη σε μύησαν σ’ένα εντελώς καινούργιο λεξιλόγιο, σε μια αλλιώτικη νοοτροπία. Τα μεγάλα λόγια σε άλλαξαν άραγε;

Αποξένωση, ανταγωνισμός, άγχος... λέξεις κενές σημασίας στο δικό μας τόπο. Εκεί, φαντάζομαι, δεν σου λείπουν πια το κατεστραμμένο σπίτι, η χαλασμένη ζωή. Oι πολυδιάστατες πολυκατοικίες, η πολυλογία του πολυανθρώπου, όλα αυτά σε γοήτεψαν, σου αποκάλυψαν μυστικά, σε έπεισαν για τα βλαβερά αποτελέσματα της λιμνάζουσας ικανοποίησης.

Η ζωή είναι σύντομη, φώναξε κάποιος. Το καράβι για τις ευκαιρίες δεν θα ξαναπεράσει απ’ αυτό το λιμάνι, ισχυρίστηκε. Με αποφασιστικότητα, χωρίς δεύτερη σκέψη έφυγες, συγκρατώντας τα δάκρυα, σκληραίνoντας την καρδιά. Ούτε στο σόι δεν είπες αντίο, θα ξαναϊδωθούμε. Εξ αποστάσεως έστειλες χρόνια πολλά, την κάρτα την έχω ακόμα στο κάτω κάτω συρτάρι. Η μάνα είναι καλύτερα, ναι. Τα γόνατα πονάνε, αλλά ξέρεις, η ηλικία.

Η καρέκλα που καθόσουν υπάρχει ακόμα, όπως υπάρχουν ακόμα το χωριό μας, η ήρεμη θάλασσα, η μικρή πράσινη πλατεία, τα σπουργίτια με το τιτίβισμά τους στις πορτοκαλιές. Τζάμπα ήταν η ευτυχία. Εκεί που βρίσκεσαι, σε ποια καρέκλα κάθεσαι, καλή μου;

Ο Rafael Lanzetti γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1979. Ασχολείται με την ινδοευρωπαϊκή γλωσσολία, τις ξένες γλώσσες και τη βραζιλιάνικη λαϊκή μουσική. Είναι καθηγητής γλωσσολογίας και φιλέλληνας. Ήταν τρεις φορές στην Ελλάδα, την τελευταία το 2014 με υποτροφία της ελληνικής κυβέρνησης για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ΘΥΕΣΠΑ, στη Σχολή Ελληνικής Γλώσσας για Ξενόγλωσσους του Πανεπιστημίου Αθηνών.